Op voordracht van de taakgroep Vorming en Toerusting is in de kerkenraad besloten dat “HIER BEN IK” het nieuwe jaarthema wordt. Alle taakgroepen gaan het komend seizoen met dit thema aan de slag, u zult het de komende tijd dus regelmatig tegen komen: er worden lezingen georganiseerd, preken op geïnspireerd en tal van andere activiteiten op gebaseerd.
We werken in de NKG graag met een thema, het inspireert tot activiteiten en kan de basis zijn voor plannen en ontmoetingen. Een thema stimuleert taakgroepen om samen te werken en om herkenbare activiteiten aan te bieden
Komend seizoen kozen we als thema een veelgebruikt Bijbels zinnetje dat zowel
opvallend eenvoudig als meerduidig is: “Hier ben ik”. Het vaste antwoord in de verhalen van het Oude Testament op de stem van God.
Het is een thema met veel invalshoeken:
In de bijbelverhalen over de roeping van Abraham, Mozes, Samuël en vele anderen zeggen zij als de stem van God klinkt: hier ben ik. Dat antwoord brengt beweging. Het woord van God gaat gebeuren in het leven van mensen. Dat is een fascinerende gedachte voor een tijd waarin de beleving van veel christenen in West Europa is dat er niet veel te horen is van Gods stem.
In dat “Hier ben ik” is het Bijbels mensbeeld gegeven. Een mens is in de Bijbel niet alleen.
Mensen zijn aanspreekbaar, dat heeft alles te maken met de belangrijke rol die namen spelen in de Bijbel. Door een naam is een mens aan te spreken en te roepen. De naam in de Bijbel is ook het wezen van iemands leven: de centrale opdracht.
In de Bijbel is Gods naam, die het wezen van God is, een vervoeging van het werkwoord zijn in de eerste persoon enkelvoud: JHWH in Hebreeuwse letters. De betekenis is: Ik ben er, ik was en ik zal er zijn. Die naam echoot in dat antwoord van mensen: Hier ben ik. In dat zinnetje spreekt ook een diepe verbondenheid met God mee.
De roeping is roeping om mens te zijn, om verantwoordelijk te willen zijn. Antwoord te geven in woorden en daden op het woord van God. Die roeping valt samen met verantwoordelijk willen zijn voor de ander die jou roept. Door de vraag, de oproep, de inbreuk van de ander, die jij zegt, kan het antwoord klinken: Hier ben ik. Een mens wordt ik door het appel van de ander.
Een centrale vraag van onze samenleving is die naar identiteit. Nu tradities en instituten steeds minder gezag hebben, is er veel meer ruimte voor mensen om zelf invulling te geven aan wie willen zijn en wie ze willen worden. Hoe klinkt dat “Hier ben ik” in deze tijd? Is het een stem uit het verleden of heeft het actualiteit?
Als je mensen leert kennen, leer je hun naam. Dat Bijbelse gegeven is ook geldig in ons dagelijks leven. Ook voor onderlinge verbondenheid en ontmoeting heeft “Hier en ik” betekenis. Het is geen bijzaak om aangesproken te worden door elkaar.
Die openheid voor anderen, die verantwoordelijkheid heeft ook zeggingskracht voor de plaats waar we wonen en kerkzijn: Middelburg. Ook uit onze stad klinken er stemmen en ook daar zou ons antwoord kunnen zijn: Hier ben ik.
Die verbondenheid en verantwoordelijkheid houdt niet op bij de stadsgrens. De vreemde ander soms ver weg, kan ook een indringend appel op ons doen.
Ook dit jaar is er een logo bij het jaarthema. Het is geinspireerd op een glas in lood venster in Taize.
Het is een prachtig beeld: enerzijds de hand achter hem die hem een duwtje geeft en tegelijkertijd de hand die hem beschermt. De hand die hij vertrouwensvol vast houdt.
Hier is het gehele raam te zien: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Kirchenfester_Krypta_Taiz%C3%A9.jpg
Taakgroep Vorming en Toerusting